اثرات روانی متاورس
در آینده، دنیا بر اثر تکنولوژی متاورس، تحول بزرگی را تجربه خواهد کرد و در این میان نباید از اثرات روحی و روانی متاورس بر کاربران آن نیز غافل شد.
اگر یادتان باشد با ورود فیس بوک به زندگی انسانها در حدود 20 سال پیش و عدم آمادگی برای این تکنولوژی، بشر دچار مشکلاتی شد و اکنون به دنبال راهحلهای رفع این مشکلات است.
-
اثرات روانی متاورس
سال 2022 به عقیده بسیاری، سال فراجهان است. در حالی که فعالان بزرگ وب، متاورس را یک فرصت میدانند، اما روانشناسان از تاثیرات روانی زندگی در واقعیت مجازی صحبت میکنند.
اما آنها خطر را در کجا میبینند؟
قطعا شما در دنیایی که آنقدر خوب است که دوست دارید واقعیت داشته باشد (ولی در حقیقت واقعی نیست) در نهایت احساس بهتری نسبت به دنیای واقعی خواهید داشت.
-
از شبکههای اجتماعی تا متاورس
از زمانی که فیس بوک تغییر نام تجاری خود را به متا اعلام کرد، متاورس به موضوعی جهانی تبدیل شده است. مسئله اینجاست که اگر شرکت بزرگی مانند فیسبوک با 2 میلیارد کاربر، متاورس را ایجاد کند، به طور بالقوه یک سوم ساکنان جهان میتوانند بخشی از آن باشند! این بار نباید مانند زمانی که فیس بوک زندگی همه را تقریباً 20 سال پیش تغییر داد، بدون آمادگی وارد متاورس شویم.
فیسبوک با شبکه اجتماعی خود وارد جامعه شد که به یکباره امکانات ارتباط را به طرز عجیبی افزایش داد و با این کار، فاصلهها را کم کرد، اما از سوی دیگر و در طول زمان، موارد افسردگی به شدت افزایش یافت، زیرا برخورد مداوم با افراد دیگر که شاید در واقعیت امکان پذیر نباشد، حتی اگر با واسطه نمایشگر باشد میتواند به روان انسان آسیب برساند.
این کمی شبیه اتفاقی است که در اینستاگرام رخ میدهد، جایی که افراد جوان تر توسط اینفلوئنسرها بمباران میشوند، مردان و زنانی که با کمک فیلترها میتوانند اندامشان را عالی نشان دهند و تبدیل به مدلهایی برای تقلید مردم شوند! مشکل اینجاست که این مقایسه، جوانان را به چالشهای شدید با بدن خود سوق میدهد و باعث میشود آنها با ناراحتی به زندگی خودشان ادامه دهند.
همه اینها احتمالاً توسط متاورس تشدید می شود، جایی که همه یک آواتار دارند و به طور بالقوه می توانند آن را با ویژگی هایی که خودشان ترجیح میدهند، ایجاد کنند. اما در دنیای مجازی که کاربر زیبا، قد بلند، بلوند و با اندام زیبا و متاسب دیده میشود، آیا می تواند ارتباطش را با دنیای واقعی را قطع کند؟ آیا کمی شبیه در توهم زندگی کردن نیست؟
این سوالی است که روانشناسان به شدت روی آن در حال تحقیق و برسی هستند.
بیشتر بدانید: متاورس ۲۰ سال دیگر چگونه است؟
-
مشکلات اجتماعی که توسط متاورس تشدید میشود.
مارک زاکربرگ، توسط فرانسیس هاگن، علناً اعلام کرده است که در فیسبوک (متا) مشکلاتی را که می تواند به ویژه در افراد جوان در استفاده نادرست از رسانه های اجتماعی ایجاد شود، جدی میگیرند.
فیل رید، استاد دانشگاه سوانسی میگوید:
در بهترین حالت، چنین محیطی ممکن است به عنوان یک «پناهگاه امن» موقت، برای کسانی که علائم مشابه اسکیزوفرنی دارند باشد. اینکه آیا این متاورس را به فضایی امن برای افراد دیگر تبدیل میکند یا خیر، باید مشخص شود. در بدترین حالت، ممکن است غوطه ور شدن در این دنیای دیجیتال، احتمال جدا شدن از دنیای واقعی را افزایش دهد و در نتیجه علائم روان پریشی ایجاد کند. بار دیگر شاهد وضعیتی هستیم که در آن یک شرکت فناوری دیجیتال، محصولی را پیشنهاد میکند که پتانسیل مخرب زیادی برای سلامت عمومی دارد؛ بدون اینکه تحت آزمایشهای علمی مناسبی قرار گیرد!
اینکه آیا سرمایه گذاری فیس بوک در 10000 شغل در کشورهای موافق توسعه این فناوری ارتباطی با این موضوع دارد یا خیر، مشخص نیست.
-
فرار به عنوان تسکین و قطع ارتباط با واقعیت
شبکههای اجتماعی، مانند متاورس، روابط اجتماعی را تقویت کردهاند. نکته این است که آنها این توهم را می دهند که فاصله ها را از بین بردهاند، اما واقعیت این است که کاربر همیشه در فضای خودش تنهاست، حتی اگر احساس کند به شخص دیگری نزدیک است!
متاورس این تأثیر همراهی را بزرگتر میکند، در حالی که درواقع انسان تنها است. البته تجربه در واقعیت مجازی می تواند یک فرار خوشایند، از سختی زندگی در دنیای واقعی باشد و احساس لذت لحظه ای را به شما بدهد.
برای جلوگیری از معتاد شدن به متاورس، همه باید یاد بگیرند که وابستگی خود را به دستگاه های دیجیتال محدود کنند و اگر الان زمان زیادی صرف استفاده و چرخیدن در فضای مجازی میکنید؛ این روند را کاهش داده و آن را متوقف کنید و اگر نمیتوانید ، وقت آن است که به متخصصان مراجعه کنید.
بیشتر بدانید: چه کسی آواتارها را در متاورس مدیریت می کند؟
-
نظر متخصص در مورد اثرات روانی متاورس
وال استریت ژورنال، نظر برخی از کارشناسان را در مورد همه این موضوعات جمع آوری کرده است. نظرات آنها سؤالات جدیدی را نیز ایجاد کرد. برای مثال، جرمی بیلنسون، مدیر مؤسس آزمایشگاه تعامل انسانی مجازی در دانشگاه اکسفورد، گفت:
«توانایی کمتری برای ایجاد یک نسخه دقیق از خود در متاورس نسبت به پلتفرمهای رسانههای اجتماعی وجود دارد، در جایی که انحراف، به سمت آواتارهایی با ظاهر بهتر و ایدهآلتر است. چالش زمانی پیش میآید که مردم زمان زیادی را در آنجا سپری میکنند و در دنیایی هستند که در آن همه افراد کامل، زیبا و ایدهآل هستند.
این چگونه بر عزت نفس فرد تأثیر می گذارد؟ هیچ کس جواب آن را نمی داند!
نکته اینجاست که وقتی مردم، دنیای کامل را ترک می کنند و به زندگی واقعی باز می گردند، در اینجا مسائل مربوط به عزت نفس مطرح میشود.
برای پیتر اچلز، استاد روانشناسی و علوم ارتباطات در دانشگاه باث اسپا، منطقی است که فیسبوک و متاورس را به شیوهای اخلاقی توسعه دهند و صرفاً از چیزی که ممکن است باعث شود کاربران همیشه در ارتباط باقی بمانند فریفته نشوند. وی با بیان این مطلب نتیجه می گیرد و میگوید:
اما ما نباید فقط روی نکات منفی تمرکز کنیم، در غیر این صورت یک فرصت فوق العاده را از دست خواهیم داد.
تفکر مشابهی از Candice Odgers، استاد علوم روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا است، که خواستار احتیاط ویژه در مورد کودکان در سنین کوچکتر است.
-
اهمیت ایجاد تعادل در استفاده از متاورس
در نهایت، همه اینجا حول محور کلمه ای به نام «تعادل در متاورس» است. ما باید یاد بگیریم که در متاورس بمانیم، آن را از زندگی واقعی متمایز کنیم، بفهمیم که جایگزین رفتارهای سالمی مانند ورزش کردن و خواب کافی نمیشود. همان گونه که نمیتواند جایگزین جامعهگرایی شود، حتی اگر واقعیت مجازی، به شدت اجتماعی باشد.
وقتی واقعیت مجازی، در حد و حدود خودش استفاده شود، قطعا متاورس یک فرصت خواهد بود و نه فقط یک خطر!
ما باید از همین ابتدا، برای سلامت روح و روانمان در متاورس؛ تدابیری بیندیشیم و البته مراقب سلامت روحی کودکان، نوجوانان و جوانان نیز باشیم.
دیدگاهتان را بنویسید